Mijn naam is Mark. Ik ben 23 jaar oud en werk sinds september 2019 bij FitFanatics. Daarnaast ben ik wedstrijdmountainbiker op de marathonafstanden: 60-120 km. In mijn blogs ga ik jullie meenemen in mijn trainingen en opbouw naar wedstrijden toe: hoe worden mijn trainingen ingericht, hoe pas ik daar de voeding op aan en wat levert het uiteindelijk op?

Meten is weten

Meten is weten en meten doe je door te testen. Op 13 juni reed ik mijn eerste test. Toen kwam ik op een gemiddeld vermogen uit van 349 watt over 20 minuten. Voor de FTP-waarde pak ik daar 95% van: 331 watt. Op zaterdag 8 augustus reed ik de tweede test. Zelfde warming-up, zelfde rondje. Ik reed hier voor 20 minuten gemiddeld 361 watt en is mijn nieuwe FTP-waarde 343 watt! WAT? Twaalf watt meer in de FTP? WOW! En dat terwijl ik die vrijdagmiddag nog bij Sporthelden in het krachthonk te vinden was voor mijn kracht- en core training.

In die twaalf weken heb ik strikt op mijn voeding gelet en ben ik met de trainingen hetzelfde blijven doen. Ik heb een calorie-inname bepaald als basis en tijdens rustdagen kom ik op een verbranding uit van 2850 kcal. Dat is het uitgangspunt.

Wat te eten tijdens en na de training

Tijdens de trainingen eet ik 30 tot 60 gram koolhydraat per uur (1 banaan en 1 mueslireep per uur) waar dat eerst 30-40 gram per 2 uur was (1 banaan en 1 mueslireep per twee uur). Bij trainingen langer dan 2 uur tel ik zelfs op minimaal 70 gram koolhydraat per uur (1 banaan en 1 snelle jelle kruidkoek per uur). Het resultaat? Lagere hartslag in training waardoor ik harder kan fietsen. Het resultaat daar weer van? Een hele mooie vooruitgang voor de FTP-test!

Na de training at ik voorheen nagenoeg niets op wat yoghurt of een boterham na. Nu pak ik daar kwark met muesli, fruit en honing om de eiwitten en koolhydraten aan te vullen. Dit laat mij zien hoeveel ik met de voeding nog uit de trainingen heb kunnen halen!

Hoe strikt het soms ook was met de voeding, het is niet altijd te doen om geen slechte dingen te pakken. In de tijd dat ik nu nauwkeurig mijn voeding bijhoudt, heb ik ook wel eens wat chips gehad, een barbecue gehad of een stuk vlaai gepakt. Ik merk dat dat mij motiveert om het na zulke dagen weer nauwkeurig bij te houden en door te zetten. Een goede balans heb ik daarin gevonden en dan zie ik dat ik het makkelijker volhoudt: veel kcal binnenkrijgen met zoveel mogelijk verantwoorde producten.

Derny-koers

Na veel wikken en wegen heb ik toch een licentie aangevraagd. Dit heb ik gedaan zodat ik op 30 augustus op de wielerbaan in Venlo (Herungerberg; vlak bij onze locatie de Schaapskooi) mee kan rijden tijdens een trainingswedstrijd op de racefiets. Dat zou een wegkoers worden van 60 minuten waarna de eerste 11 finishers een derny-koers zouden rijden. Dat is achter een gangmaker rijden waar jij als renner aangeeft of hij harder (allé) of zachter (ho) moet. Je probeert dan zo hoog mogelijk te eindigen.

Samen met mijn vriendin ben ik die dag naar Venlo gefietst. Daar bleken er maar acht inschrijvingen te zijn. De organisatie besloot om voor ons alleen de derny-koers te doen. Ieder van ons kreeg een eigen derny aangewezen waar we achter moesten blijven. Het doel voor mij: snelheid in de benen krijgen, een goede intervaltraining rijden, en de hele wedstrijd zo constant mogelijk proberen te rijden. In het begin was dit goed te doen. Na 20 minuten werd het toch wat pittiger en reed ik uiteindelijk nog 5 ronden op kop. Nooit gedacht dat ik voor die 5 rondes de gangmaker zou zijn. In de laatste 5 ronden het tempo nog proberen op te voeren. In de laatste ronde net na de laatste bocht probeerde ik de sprint nog aan te gaan. We zaten rond de 55 km/h. Het laatste moest er nog uitkomen! Ik ging op de pedalen staan, maakte me klein, trok alles uit de kast wat er nog in zat… maar de benen waren op, de tank was leeg.
Op 41 minuten wedstrijd 49 km/h gemiddelde snelheid. Wow. Als we het over snelheid hebben! Dit gaat zeker zijn vruchten afwerpen richting de volgende wedstrijd (Daun, 12 september).

Bart Brentjens Challenge

Maar… op 8 november staat de Bart Brentjens Challenge gepland. Hét doel van 2020 (als die doorgaat). Nu ik toch een licentie heb kan ik meestrijden voor het kampioenschap.

Het kampioenschap winnen wordt heel lastig.

Dromen mag en ambitie is goed: ik wil zo dicht mogelijk bij het podium eindigen! Niets meer, niets minder! Elke pedaalslag die ik tot dan maak zal in het teken staan van het NK Marathon. Elke dag dat ik keuzes maak met betrekking tot voeding zullen in het teken staan van die dag. Tot dan is er weinig ruimte voor wat extra’s. Niet omdat het slecht is, maar omdat ik weet wat het resultaat ervan is. Ook voor de trainingen heb ik intensief contact met mijn trainer zodat we snel kunnen schakelen. Maar we weten waar we het voor doen, we houden het doel voor ogen en dat houdt ons scherp!

Volgende wedstrijd is op 12 september in Daun, Duitsland. Honderd kilometer met 2300 hoogtemeters!